Hayta

Gecenin kör bir saati
Sabaha yüz tutmuşuz beraber
Biri olduğundan değil
Bir başıma, bihaber
Kadın, müzik, vesaire...
Nedir benim dilediğim?
Yalnız kendimi bilirim
Biri olduğundan değil
Tek başıma, bihaber
Duvardaki Monroe baygın
Yanda baş ağrısı, deli eder
Bir yandan rahat
Bir yandan derbeder
İçimde sadist bir keder
Derdim olduğundan değil
Yapayalnız, bihaber
Yaşıyorum
Seviyorum
Kendi çapımda mutluyum
Belki durgun
Belki huzurluyum
Anlatacak bir şey yok artık
Her şey bittiğinden değil
Kafam karışık
Sessizim, bihaber

Özlemekteyim

Sakinim
Küçük bir tahtta
Girdabın tam ortasında
Yol almayı beklemekteyim
Vaadler yok artık
Sözler yok
Gamsızlık eve dönüş biletim
Acıtıyor içten
Esiyor hoyratça
Yokluğun değil
Varoluş şeklin
Gözlerin acıyor bende
Sesin acıyor
Duyulmuyor hayallerim
Boğuluyorsun içimdeki basitlikte
Yokluğun yok artık
İyi niyetler yok yaşken eğdiğin
Ağlamaya tövbeliyim
Küçük bir tahtta
Girdabın tam ortasında
Gamsızlık eve dönüş biletim
Yuttuğum kelimelerle yeminli
Hayaline kayıtsız kalmakla lanetli
Yol almayı beklemekteyim
Sözler yok artık
Vaadler yok
Sadece özlemekteyim

Yarım Katip

Çıktım dışarı bu sabah,
İçimdeki çık dedi.
Kafamda küfürler,
Beyin desen sereserpe...
Gelinlik kız babası gibi ayaklarımın telaşı,
Ihlamur Sokak'ta yarım volta atıyorum.
Bizim eski eskici köşeyi dönüverdi.
Eskiliği kafadan, eskiciliği hayranlıktan gelir.
Neyse...
Nedense,
Kızmış bana yine,
Bir hışımla gözlerini açıverdi.
Koca bayırın yağlı taşları şahit,
Topukları kör kaldırım taşları bile gördü,
Elindeki kese kağıdını kafamda paralayacak sandım.
Eve öteberi almaya çıkmışmış,
Üşengeçliğimden tevekkeli bahçe kapısını kapamazmışım.
Çocuklar oynarmış eskileriyle,
Kedisinin kuyruğu telef olmuş tenekeden.
Bahçeye çocuk girmemeliymiş.
Dedim ki;
Be adam çocukların yaptığını niye benden çıkarıyorsun?
Benimle işi bitince çocuklara da soracakmış.
Dedim ki;
Bütün işini benimle halletsen de çocuklara ilişmesen olmaz mı?
Olmazmış, çocuk dediğin bilmem ne diye başladı.
Ulan yarım efendi, katip mürekkebi!
Çocukların günahı yok,
Her sabah seninle alay eden,
Bayır ucundan öküz halini izleyen,
Benim ben!
Sabah körü buralarda işim ne sanıyorsun?!

Az Önce

Az önce çıktım evden.
Su sayacının klorlu sesinden,
Komşunun öksürüğünden az önce çıktım.
Ellerim ceplerimde aranıyor,
Gözlerim yüzlerde...
Çizgilere basmadan yürüyorum kaldırımlarda.
Gözlere dikkat etmiyorum.
Aklıma olta atıyor,
Cevapları batık çözümleri yan giden sorular.
Köşedeki yaşlı kadın hala yerinde mi?
Peki ya bakkal?
Mesela sakız ne kadar?
Çileklisi çocukluğu arzulatan sakızlar...
Gülümseten anılar koşarak geliyorlar,
Denizime atlıyorlar.
Kafam uçurtma misali sallana sallana yükseliyor o ara,
Çıkarıyorum naftalinli rüyalarımı...
Salındığım kaldırımda canım sıkkınlıktan muaf,
Kirpiklerim güneşe cephe açmış.
Gözlerimin kamaşmasına aldırmıyorum.
Paltomun anaç yakaları bile minnettar,
Horoz tüyü gibi kabarmışlar.
Roman okur gibi adımlıyorum sokakları...
Gideceğim bir yer yok.
Alacağım bir şey yok.
Yapacağım bir iş yok.
Birkaç dakika için ödünç aldığım sokaklar var,
Müşterek kullanılan gökyüzü var,
Aylaklıktan şairleşmiş adımlarım var.
Halbuki ne geçti şunun şurasında dışarı çıkalı?
Az önce çıktım evden.
Yıkılan hayallerimden,
Gerçeklerin katledildiği uykularımdan az önce çıktım.
Adım attım haytalığa,
Düşlerin dibine kadar yolum var.
Hayatımdan az önce çıktım...

Masum

Sıkıldım artık.
Hayat hakkında konuşmaktan,
Dert anlatmaya çalışmaktan,
Sıkıldım.
Her günü, her saati...
El ele verip denklemcilik oynuyorlar.
Zamansız güldürüp,
Sebepsiz ağlatıyorlar.
Oysa ne güzellerdi.
Ne güzellerdi o gelenler,
Ne güzel kandırırlardı.
Hatırlanası kadınlar,
Rüyalara yelken açan baharlar,
Turşusu kurulmuş hayaller...
Ne güzellerdi.
Neler geçti hayal meyal...
Uğruna gülücüklerin katledildiği yalanlar,
Masal çıkan hayat hikayeleri,
Heveslerin cenk ettiği ağustos geceleri
Ve daha nice yaz sevdicekleri...
Neler geçti.
Kalbi insan labirentlerinde meze olan,
Umut tohumlarına ciğerlerini küfe yapan,
Yaşamak uğruna güç bela nefesler sırtlanan,
Çok insan geçti.
Gelir de, gider de, geçer de...
Eğer çürüyecekse illa ki insan,
Madem ki çıkmaz sokaksa ve tıkanacaksa her hevesin ucu,
Düşünürüm ben de...
Rüyalarda yaşarım.
Kafamdakiler...
Sokaklar, evler, arabalar...
Laleler, kelebekler...
Kolu sökük kazaklar, kahverengi süveterler,
Mavi korkuluklu şeytan arabaları,
Gevşek trabzanlı ahşap merdivenler,
Ucu raptiyeli koca koca topaçlar,
Gökkuşağı kıskandıran misketler,
Kadınlar,
Adamlar,
Çocuklar,
İnsanlar...
Benim.
Hepsi benim.
Suç mu?

Yırtık Niyetli

Hey!
Yırtık niyetli!
Bir selam ver şu kalbi deliğe,
Bak sana bir kadın yaptım,
Elişi kağıtlarından...
Gururu otuzsekiz beden,
Dudakları kahverengi...
Gel ürkme derim ama,
Bilirim bilmezsin be adam.
Anlamazsın kadından.
Kahkahanın yanında rakıdır senin için,
Şehvetine mayodur.
Yalanına tav,
Egona bir damla üzüm çekirdeği...
Evet, sen.
Elden düşme, çarpık yürekli,
Babasına ziyan yırtık niyetli...
Anlamazsın kadından.
Gülüşlerin çalıntı, gözlere düşman,
Saflığa zindan rüyaların hep art niyetli...
Bilirim bilmezsin be adam,
Anlamazsın sen aşktan.
Pirzoladan sonra kürdandır senin için,
Ayran çalkalamaktır.
Masallarına tav,
Edepsiz fıkralarının eküri karakteri...
Sen.
Kelepir maymun, soysuzun önde gideni,
Oksijeni zehir yırtık niyetli...
Anlamazsın sen aşktan.
Kabuslarla birader, adiliğin baş neferi,
İnsanlığın vücut bulmuş cehennemi!
Sevene sevilene isyan,
Yırtık niyetli!

Geceler Aşkına

Söyle...
Ben ki gözlerimi kapatmışım,
Akan yaşlara nispet...
Sıkmışım dişlerimi,
Bağlamışım kollarımı,
Dinlemekteyim.
Sinirlerim kayıp,
Sözlerimi hapsetmişim,
Bir yudum balon nefesinde.
Avuçlarım kaşınıyor,
Kadehime bakamıyorum.
Söylesene...
Söylesene be adam!
Söylesene be kadın!
Söylesene be çocuk!
Bir kadeh de bana koy desene...
Bak şu geceye...
Bak ki kasvet akıyor.
Hilali hançer misali ellerinde,
Sütyeninin sol askısı düşmüş,
Saçları dağların belinde...
Suskunluğunu neden bozmuyor,
Niyeti ne?
Bu kırgınlık kime?
Gözleri bana maviyi anımsatıyor.
Nefesi deniz misali...
İki küçük kuyruklu yıldız,
Filtreli filtreli esiyor ciğerlerime...
Söylesene...
Kum olurum,
Yel olurum,
Mavi olurum.
Yosun gibi aşık olurum.
Söylesene...
Söylesene be küçük kız,
Benim yerime sen söylesene!
Derdi nedir?
Nerdedir?
Bir kadeh de bana koy desene...